|
زندگی شخصی [ویرایش]علی کریمی در ۱۷ آبان ۱۳۵۷ در کرج [۱۴] و در یک خانواده ۷ نفره (چهار پسر و یک دختر) به دنیا آمد.[۲۱] علی فرزند سوم خانواده هست.[۲۲]پدرش « ولی الله کریمی» خود در ایام جوانی و در یکی از شهرهای استان گیلان فوتبالیست بود. فرشید،برادر بزرگتر علی همانند وی به فوتبال روی آورد و با او در تیم فتح تهران هم‌بازی بود. فرهاد بزرگترین برادر و میلاد کوچکترین برادران او هستند.[۲۱]کریمی در سن ۲۰ سالگی (۱۳۷۸) ازدواج کرد[۲۱] و ثمره زندگی او دو پسر به نام های هاووش و هیرسا است.[۲۳] [۲۴] والدین علی در ابتدا علاقه‌مند بودند که وی دکتر یا مهندس شود،[۲۲] اما علی کریمی معتقد است که هر انسانی باید به دنبال استعداد خودش برود و این موضوع را در مورد فرزندانش هم صادق می داند.[۲۱]کریمی که از دوران کودکی علاقه بسیاری به فوتبال داشت، به‌تدریج از درس و تحصیل فاصله گرفت و با مدرک دیپلم تحصیلات خود را به پایان رساند تا به شکوفا کردن استعدادش در فوتبال بپردازد.[۲۲] علی کریمی به‌جز فوتبال به والیبال ساحلی نیز علاقه دارد[۲۵] و اوقات فراغت خود را با سفر به شمال میگذراند.[۲۴] کریمی شیفته خودروهای ب ام و است. (هر چند در بایرن مونیخ به خاطر اسپانسر باشگاه که آئودی بود مدتی ب ام و سواری را کنار گذاشت.)[۲۱] او طرفدار تیم ملی آرژانتین[۲۱] و دوست دار بازی دیگو مارادونا است.[۲۶] کریمی همواره دوست‌دار کمک به کودکان بوده‌است٬ به طوری که در اوج شهرت بارها در مدارس ابتدایی و راهنمایی فردیس کرج حاضر شده و وقت خود را با بچه‌ها گذرانده است.همچنین وی به ثبات زندگی و همسرش علاقه دارد و به همین دلیل دوست ندارد فرزندانش در فرهنگ کشورهای دیگر بزرگ شوند و بارها از پیشنهاد تیم‌های مطرح اروپایی گذشته است.[۲۷] [۲۸]او قصد دارد پس از بازنشستگی از فوتبال، برخلاف سهم خواهی های رایج در فوتبال ایران به دفاع از حقوق اساسی کودکان بپردازد.[۲۹] فوتبال باشگاهی [ویرایش]کریمی فوتبال خود را از نوجوانان نفت تهران شروع کرد. وی سپس به نوجوانان سایپا پیوست و بعد از آن به فتح تهران منتقل شد و خدمت سربازی خود را در این باشگاه گذاراند.[۳۰] او به همراه برادر بزرگترشفرشید، از شهرک مارلیک کرج در تمرینات فتح حضور پیدا میکرد. در ابتدا مبلغ قرارداد فرشید بیشتر از او بود ولی درخشش کریمی در تیم فتح موجب شد که بارها حسین شمس (سرمربی وقت تیم فتح) از آینده ای درخشان برای او سخن به میان آورد.[۳۱]کریمی از تیم فتح بطور جدی وارد فوتبال شد و به فوتبال ایران معرفی گشت. کریمی علاوه بر فوتبال در تیم فوتسال فتح تهران نیز عضویت داشت. در بازی های سالنی، افراد زیادی بر روی تعداد گل‌ها و پاس گل‌های او شرط بندی می کردند،[۲۴] چرا که کریمی در دریبل زنی بسیار قهار بود.[۲۴] همین امر موجب شد که به همراه حسین شمس [۳۲] برای کمک به تیم ملی فوتبال ایران، به محل برگزاری اردوی آماده سازی تیم ملی، در بروجرد[۳۳] که زیر نظر تومیسلاو ایویچ برگزار میشد برود تا از او تست گرفته شود، اما ایویچ نپذیرفت که از وی تست بگیرد.[۳۲] مسابقات سالنی جام رمضان که در سال ۱۳۷۵ بازار پر رونقی داشت، موجب شد که علی دایی به همراه تنی چند از دوستان و برادرانش برای کاپ تیم بدهند.[۳۳] در سالن کوی نصر (گیشا)[۳۴] [۳۳] [۳۵] تیمعلی دایی با حضور دایی در برابر تیم فتح با حضور کریمی[۳۳] (که در ان برهه زمانی نوجوانی ۱۸ ساله وگمنام بود)[۳۶] صف آرایی کردند.[۳۳] در حین بازی علی کریمی مراعات علی دایی را نکرد و چندین بار توپ را از میان پاهای او عبور داد [۳۷] [۳۸] [۲۴] [۳۶] که این امر موجب عصبانیت دایی شد و کریمی مورد غضب دایی با یک سیلی قرار گرفت.[۳۶] [۳۳] [۳۵] [۳۴] [۲۴] درگیری این دو بازیکن موجب شد دعوای بزرگی به وجود بیاید[۳۳] ولی در نهایت غائله ختم به خیر شد.[۳۶] [۳۵] [۳۴] [۲۴]این درگیری آغاز اختلاف دایی و کریمی بود. کریمی بعد ها در مصاحبه ای اعلام کرد که خدا دایی را بغل کرده؛[۳۹] و چند بار دیگر نیز بر این موضوع تاکید کرد.[۳۲] در سالهای بعد اختلافات این دو بازیکن به جام جهانی ۲۰۰۶ و مسابقات مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۰ نیز کشیده شد. در فینال مسابقات فوتسال جام رمضان[۳۲] در بهار سال ۱۳۷۷ [۳۳] تیم فتح به مصاف استقلال تهران رفت، تیم فوتسال استقلال تمامی بازیکنان اصلی خود از جمله، ورمزیار، مهرانپور و نوری را در اختیار داشت[۳۳] و در مقابل تیم فتح بازیکنانی چون بابک معصومی و علی کریمی[۳۲] را در ترکیب خود میدید.[۳۳] کریمی پس از به ثمر رساندن یکی از گل‌های تیم فتح در سالن ۱۲۰۰۰ نفری آزادی تهران [۳۰]برای تماشاگرانی که علیه او فحاشی کردند دست تکان داد و آنها را به آرمش دعوت کرد.[۳۳] درخشش کریمی در این مسابقات موجب شد که مورد توجه باشگاه استقلال تهران و پرسپولیس قرار بگیرد[۳۰] اما امیر عابدینی (مدیر عامل وقت باشگاه پرسپولیس) بلافاصله پس‌از آماده شدن کارت پایان خدمت کریمی او را به پرسپولیس آورد تا برای این تیم به میدان برود.[۳۲] حسین شمس که از پیشرفت کریمی در فوتبال مطمئن بود در قرارداد او با پرسپولیس قید کرد که ۴۰% از اولین قرارداد او با باشگاه های خارجی به تیم فتح تهران برسد.[۳۱] پرسپولیس [ویرایش]علی کریمی در خرداد سال ۱۳۷۷ برای اولین بار به پرسپولیس پیوست و اولین بازی رسمی خود را برای این تیم در تاریخ ۲۲ شهریور ۱۳۷۷ در مقابل پلی‌اکریل اصفهان (هفته نخست لیگ آزادگان) انجام داد.[۴۰][۳۰] کریمی در چهارمین بازی برای پرسپولیس اولین گل خود را برای این تیم در مقابل سایپا در تاریخ ۱۰ مهر ۱۳۷۷ به ثمر رساند و یک روز بعد از سوی منصور پورحیدری به تیم ملی فوتبال ایران دعوت شد.[۴۱][۳۰] در بهمن ماه سال ۱۳۷۷ در بازی دوستانه تیم ملی فوتبال امید ایران و ویتنام، در اعتراض به قضاوت تورو کامیکاوا (داور ژاپنی)، داور وسط را هل داد و از سوی AFC به مدت ۲ سال از حضور در تمامی مسابقات محروم شد، که پس از مدتی این محرومیت به یک سال کاهش یافت.[۳۰] بدین ترتیب او به مدت یک سال از ترکیب پرسپولیس دور ماند. کریمی آخرین بار در دور برگشت لیگ آزادگان، مقابل پلی اکریل اصفهان به میدان رفت تا بازی اول و آخر او برای پرسپولیس در سال ۱۳۷۷ مقابل این تیم اصفهانی رقم بخورد.[۴۰] کریمی پس از پایان دوره محرومیتش بار دیگر به میادین بازگشت و توانست دو سال پیاپی در سالهای ۱۳۷۸ و ۱۳۷۹ GetBC(17); صفحه قبل 1 صفحه بعد perspolis درباره وبلاگ آخرین مطالب آرشيو وبلاگ پیوندهای روزانه پيوندها
|
|||||
 |
|||||
تبادل
لینک هوشمند
